عشق 4

گاه یک لبخند آنقدر عمیق می شود که گریه می کنم گاه یک نغمه آنقدر دست نیافتنی است که با آن زندگی می کنم گاه یک نگاه آن چنان سنگین است که چشمانم رهایش نمی کند گاه یک عشق آن قدر ماندگار است که فراموشش نمی کنم .

 تنها تو را دوست دارم....

بهت نمي گم دوست دارم ، ولي قسم مي خورم دوست دارم ، بهت نمي گم كه هر چي بخواي بهت مي دم ، چون همه چيزم تويي ، نمي خوام خوابتو ببينم ، چون تو خيلي خوش تر از خوابي ، اگه يه روزي چشمات پر از اشك شده دنبال يه شونه گشتي كه گريه كني ، صدام كن ، بهت قول نمي دم كه ساكتت كنم ، منم پا به پات گريه مي كنم . اگه دنبال مجسمه سكوت مي گشي تا سرش داد بزني ، صدام كن قول ميدم ساكت بمونم . اگه دنبال خرابه مي گشتي تا نفرتتو توش خالي كني ، صدام كن ، قلبم تنها خرابه ي وجود توست .

خالیم خالی از آواز ، خالی از جرات پرواز ای غزل ترین ترانه منو از اَزل بیآغاز منو پر کن از ستاره از یه فریاد دوباره از یه آهنگ قدیمی که خریداری نداره ترانه سکوتمو تنها تو میشنوی عزیز عطر زلال غزلو ، رو تنه واژه هام بریز بگو از شب تا خروس خون فاصله چند تا ستاره اس؟ بگو کی لحظه ناب اون تولد دوباره اس؟ بگو تا سفره هفت سین چند تا یخ بندونه سرده؟ بگو چشمهای ترانه چند تا بغضو گریه کرده؟ بگو با منی که نبضه روزگارو دست بگیرم بگو تا از این زمونه خنده هامو پس بگیرم بگو هستی که بمونم .

آسان میتوان از یادها رفت